IN MEMORIAM FREDDIE MERCURY @MartinKageling

IN  MEMORIAM  FREDDIE  MERCURY

5 september 1946 –24 november 1991

Voor Nico, mijn webmeester

Hij kon het stadion als een dompteur bedwingen,

bepaalde wanneer geluisterd werd of luid gejuicht.

hij was zo van zijn kracht en schoonheid overtuigd

dat het leek of hij naar de hand wou dingen

van de duizenden die zich naar voren wringen

om met elkaar dicht bij die zanger te kunnen zijn,

die hun dagelijkse sleur één avond in een festijn

verandert door voor hen zijn ziel te laten zingen.

Met ieder Oudjaar klinkt de echo van de Rapsodie,

waarmee hij destijds, als boodschapper van de goden,

begon zich levenslange, eeuwige roem te verwerven.

Die snelle stapelingen van melodie op melodie,

die de wereld een veelbelovend voorbeeld boden 

van de man die zong alsof hij nooit zou sterven. *

*) Deze regel is, met respect, ontleend aan de dichter

     Adriaan Roland Holst

     ('Ik zag een vrouw die schreed alsof zij nooit zou sterven').