BLAUWE TRAM I @MartinKageling

   BLAUWE  TRAM I

O, onbezorgde kindertijd,

hoe raak je ooit die beelden kwijt?

Eens was er roestbruin van de Blauwe Tram,

die reed tot aan het strand van Scheveningen.

Zijn moeders stem begon vaak over God te zingen.

Vader nam de tram naar het kantoor van KLM.

De KW-laan had een tuin vol schaduwingen

met een afgeschoten stuk speciaal voor hem,

waar op een keer een kille worm een klem

van afschuw om zijn keel liet wringen.

Veel meer dan toen een zomernamiddag

zijn vaders tram moest worden opgetild,

omdat een oude vrouw daaronder lag.

Zijn moeder had gehuild en schril gegild.

Hij voelde dat zij bang was dat hij ’t zag –

hoewel hij dat eigenlijk wel had gewild.